Popular Posts

Saturday, September 3, 2011

Imagine-nin mo: ano ga ang pwedeng sagot sa problema sa Dengue?

Kumusta na ga ang Sta. Clara?  At ang mga taga Sta. Clara?

Balita ko, maraming bata ang naospital.  Nadale daw ng Dengue. Ang masakit pa nito, dalawa na ang namatay.  Kainaman nang mga lamok iyan.  Talagang perwisyo.  Palaging gay-an basta’t natapos ang ulan,  me dadaanan ng lagnat at dengue. 

Kung sana  may isang super hero na ang pangalan ay  Kapitan Katol,  sana’y ayus ang mga problemang ito.  Imagine-nin mo,  biglang me lilitaw na lalaking matipuno ang katawan.  “Plok!”  (ehem parang hindi maganda ang sound epek ah. Parang pumatak na tooot-tooot  sa inodoro).  Di bale sound epek laang naman yan.  Ang importante ang magiging role nya sa sambayanan.  Nakasuot sya ng green costume na me kapa sa likod.  Naka boots kahit di naman baha at di rin naman winter.  At kagaya ng ibang super hero,  nauna nyang isunuot ang pantalon bago sya nag brief.   Hehe.   At nakasulat sa costume nya sa me dibdib ang  pinaiksing “Kapitan Katol”,  ang kanyang initial na  “KK”.   (Mukhang ang sagwa rin, ano?)

Ituloy ang imagination.   Paglipad ni Kapitan Katol,  iikot sya ng iikot na me kasunod na usok.   Siguro ang magiging tag line nya ay ito : “pag nadaanan ka ng aking usok,  kayong mga lamok, siguradong tepok”.    Ayan patok ang tag line. 



Hindi naman siguro bagay na si Darna ang umentrang super hero sa panahong ito.  Hindi naman si  Valentina ang kalaban natin, di ga?  At saka, ang balita ko,   patay na daw si Darna.  Tsk.. tsk… tsk.   Noong huling lakad daw nila ng kapatid na si Ding na taga tago ng kanyang mahiwagang bato, panay daw ang paninirador ni Ding ng ibon sa daan.  Sa kasamaang palad,   nagamit ni Ding na bala ng tirador ang mahiwagang bato at di na naibalik sa kanya..  E biglang me sumulpot na mga kalaban.   

Sumigaw bigla si Narda, “Ding ang bato!”    Kaso wala na nga ang bato.  Nataranta si Ding.  Dumampot ng kahit anong bato  sa lupa at inihagis, shoot sa bibig ni Narda.  Sumigaw na muli si Narda ng  walang kanerbyos-nerbyos na  “Darnaaaaaaa!!!!!”.   Ngunit di sya nagpalit anyo.  At sa malas ay nabilaukan sya.  Di na nakahinga at naging dahilan ng kanyang pagkamatay.  Huhu.  Nakakaiyak talaga.

Pero di dyan nagtatapos ang kwento.  Dahil ipina autopsy pa ang bangkay ni Narda na di na kailanman naging Darna ulit.  Ang nadampot pala ni Ding na inihagis sa kanyang bibig ay hindi bato kundi ipot.  Opo, ipot ng ibon na kanyang tinirador.  Di  naman tinamaan ang ibon  pero dahil nakitang me tumirador sa kanya,  ang ibong ito ay na-tense.  Napaipot ng wala sa oras sa ere.  Nahulog ang ipot sa tapat ni Ding at iyon ang kanyang nadampot.  Kawawang  Darna,  sa dami ng kanyang tinalo sa labanan, sa ipot laang pala sya mamamatay.

Pero alam nyo ga kung anong klaseng ibon naman ang tinirador ni Ding na magaling umiwas sa tama ng bato?  Yan naman ang  Ibong Adarna.  Pero di ko na ikukwento ang sumunod na buhay nya pagkatapos umiwas sa bato  gawa nang hahaba na ang istorya ng Dengue.

Sabi ko pa naman, dapat ang bida sa problemang ito ay si Kapitan Katol.   Pero kung baga sa pelikula ay mas nauna pa sa billing si Darna at Ding.  Muntik pang umepal si Ibong Adarna kung di ko pa nasilip na mag alas tres na pala ng hapon at patapos na ang  aking coffee break.  Hehe.

Yan ang istorya ng solusyon sa Dengue.  At sana  pagkatapos ng kwentong ito ay wala na tayong mabalitaan nagkasakit na bata sa kalye ng Sta. Clara.

Wednesday, March 30, 2011

graduation

Kumusta na, mga kanayon?

Ang tagal kong nawala.  Paano  ga naman ay maraming inayos.  Ay ano na gang bago?
Sa Sta. Clara ay ito,  naambon.  Sabi nga ng isang taga Kanluran, " Ala eh, napiyayay na naman."  Hehe.

Marso ngay-on  at ang uso ay,  korek ka, graduation !
Tanda ko noong araw,  pag ganyang isang linggo pa bago mag- graduation ay praktisan na laang nang praktisan ang mga batang magsisipagtapos.   Kasabay ng background music  ay aakyat  sa stage.  Kunwari ay tatanggap ng diploma.  Me pakamay-kamay pa.

Pagkatapos ay ang "graduation song"  naman.  Chorus.  One, 2, 3, sing!
Yun namang mga bata na hindi gagraduate, pag me pambili ng saya at barong  ay kasali sa sayaw.  Kaya ayun practice din.  At ang mga honor students naman na sasabitan ng ribbon at medalya ay nag-iisip na rin ang mga ina kung anong ipapasuot sa anak na medyo bongga.  Minsan me mga ina naman na kung magsabit ng ribbon sa anak ay mas bongga pa ang porma kesa sa sinasabitan.

Syempre noong una pag gay-ang graduation ay sikat na naman ang "palamig"  na walang lasa pero me kulay na sinisipsip sa plastic.   Doon sa lumang iskul noong araw,  pila ang mga tindahan sa  loob.  Pinapayagan sila dyan magtinda pag graduation.  Kaya ang mga batang manonood laang  e kelangan pang me baon.

At ito ang hinihintay ng mga gagraduate,  ang regalo ng mga kamag-anak at kaibigan.  Hindi sapat na "congratulation"  laang.  Kailangan naman e me "abot" para mas masaya.
Ngayon kaya,  ganoon pa rin?  Hindi ko alam.  Minsan nga e pag me panahon,  kahit wala akong kakilalang gagraduate e makapanood nga.   Matingnan kung parehas pa baga ang istorya ngayon ng graduation at noong una.

Pero iisa ang aking sigurado.  Tyak pagtapos ng graduation ceremony, kalat na naman ang tao sa Kalye ng Sta. Clara.

Friday, January 14, 2011

been a long time

Aba, napansin ko lang,  ang huli ko palang pagsulat dito ay noon pang barangay election. marami na pala akong namiss.  ang fiesta, ang all saints day , simbang gabi, ang pasko at bagong taon.

Balita ko marami daw ang nag-uwian na balikbayan noong nagdaang August.  Pero mas marami daw noong Pasko.   Dyan naman ako hanga sa ating mga kababaryo, kahit gaano man kalayo ang narating, hindi nakakalimot sa iniwang lugar.

Kayo ba, anong balita nyo?

Wala pa ako sa mood magsulat.  Ayaw gumana ang aking utak.  Minsan marami akong naiisip pero natataon  na busy sa kaunting pinagkikitaan.  Minsan naman kapag walang ginagawa at may panahon na mag update sa blog, saka naman parang nilipad ang aking mga ideya.

Hindi bale,  isang araw, sisipagin din ako  at marami na namang kwentong ibabahagi na nangyari sa kalye ng Sta. Clara.




 

Bagong Taon, anong balita?

walang masyadong balita.   basta kahit tapos na ang pasko ay ramdam pa rin ang malamig na simoy ng hangin sa kalye ng sta. clara.